Choć masa w nas lęku (tak, boimy się faszystów i Państwa które pozwala na ich przemoc. I nie jest to powód do wstydu a do dumy, że mimo strachu, stoimy) a sytuacja po atakach jest bardzo trudna, to dzięki pomocy wzajemnej okazanej nam z tak wielu stron mamy nadzieję i siłę. Zwłaszcza, gdy widzimy jak ludzie wokół nas, sprzeciwiają się fazystowkiej przemocy i zaczynają działać przeciwko niej. Mamy tylko i aż siebie nawzajem. Dziękujemy!
Wsparcie materialne i finansowe jest bardzo ważne i potrzebne, ale jeszcze bardziej zależy nam na tym żeby pomóc nam działać, przyjść czy przyjechać do Centrum i robić rzeczy z nami. Czy przy remotnach i zabezpieczeniach czy po prostu wesprzeć dobrym słowem, trochę posiedzieć, obejrzeć piękny las kuźnicki (obroniony oddolną siłą tutejszej społeczności lokalnej przed deweloperami) czy park obok nas.
Bójmy się, złośćmy, czujmy każdą emocje jakiej potrzebujemy. Ale nie dajmy się zastraszyć. Działajmy!